აპოლო 1-ის უბედური შემთხვევის შემდეგ, ხომალდზე ტესტირების დროს, 1967 წელს სამი ასტრონავტი ხანძარში დაიღუპა, აპოლო 7 ეს იყო ახალი შესაძლებლობა კვლავ ენახა კაცობრიობას ადამიანის გაფრენა კოსმოსში.

Apollo 7  1968 წლის 11 ოქტომბერს ფლორიდიდან, კეიპ კენედის საჰაერო ძალების სადგურიდან გაეშვა და თერთმეტი დღის შემდეგ ჩამოფრინდა ატლანტის ოკეანეში. ეკიპაჟმა გაფრენამდე ჩაატარდა CSM-ის ვრცელი ტესტირება.

ასტრონავტები ტესტირების დროს

აპოლო 7-ის მისიის დროს განხორციელდა პირველი პირდაპირი სატელევიზიო გადაცემა ამერიკული კოსმოსური ხომალდიდან. მისია წარმატებულად განხორციელდა, რამაც NASA-ს ნდობა მისცა, რომ ორი თვის შემდეგ Apollo 8 მთვარის ორბიტაზე გაეგზავნა.

ეკიპაჟის მთავარი ჯგუფი, ვალტერ მ. შირა, რ. ვალტერ კანინგემი და დონ ფ. ეიზელი, დროის დიდ ნაწილს ატარებდნენ ტრენაჟორებში კენედის კოსმოსურ ცენტრში და კეიპ კენედის გაშვების კომპლექს 34-ში, სადაც მათი კოსმოსური ხომალდი მდებარეობდა.

მისიის მთავარი მიზანი იყო აპოლონის სისტემების საცდელი ფრენა დედამიწის ორბიტაზე, რათა მოემზადოს უფრო ამბიციური მისიებისთვის მთვარეზე დაშვებამდე. ეს იყო პირველი შემთხვევა, როდესაც ასტრონავტებმა სატურნის რაკეტა გაუშვეს. ფრენა განისაზღვრა, როგორც ღია, ორბიტაზე მისი პროგრესის მიხედვით, მაგრამ მოსალოდნელი იყო, რომ გაგრძელებულიყო 10,8 დღე, რაც საკმარისი იყო კოსმოსური ხომალდის მთვარის მისიის შესასრულებლად.